“Prêt met Poësie”

Splinternuut. Mmm, die reuk van die bladsye verheug my neus, wat my longe dronk maak met NIKS vars lug nie!

Miskien is dit vreemd, maar ek kan nie die enigste siel, in hierdie BOEKEVOL wêreld, wees wat die reuk van nuwe boeke hou nie. Ek kry so opgewonde dat dit voel vir my asof my hart gaan bars, as ek ‘nuwe boek kry. Verbeeld wat sal gebeur as ek TWEE nuwe boeke moet kry! Haha. My eerste reaksie is om die boek oop te maak, lig na my neus wat vir my soos ‘n ‘vacuum’ is en aaaaaah! My hart word groot! ‘n Nuwe boek!

Die reuk van nuwe boeke is glad nie waaroor ek gaan blog nie. Eintlik wil ek oor poësie blog.

Ek het al op toefal geleentheide mense gekry wat verbaas is as hulle sien dat ek ‘n boek lees en hulle oë! Hulle oë word sö groot as hulle sien dat dit poësie is. Ek is seker hulle oë gaan uit hulle kop spring. *Haloooo*, is wat ek gewoonlik na myself dink. *Ek is ‘n BOEKWURM. Ek lees alles!*. Nie dat ek soos een lyk nie (kan iemand al?). Ek is nie regtig so snaaks nie, ek erken dat natuurlik almal my nie ken nie, en sal nie weet nie dat ek hou daarvan om boeke te lees. Maar dan kom die vraag wat my kop al oor die plek laat gaan, ek voel amper soos ‘n hoender wat sy kop verlore het: Wat is jou gunsteling gedig? *AAAAH! Ek het soveel!*. Van Maya Angelou se ‘On Aging’ tot Shakespeare’s ‘Shall I Compare thee to a Summer’s Day (Sonnet 18)’. My gunsteling gedig is enige gedig wat my hart kan laat roer.

Vir my is digters ongelooflik. Die manier hoe hulle woorde kan gebruik om die mees asemrowend poësie te skryf, wat jou bemoedig en alle sort gevoelens in jou mag laat borrel- van lifede en blydskap tot ‘steam’ uit-jou-ore-kom kwaadheid en wrok. As ‘n gedig gevoelens in jou hart of mag kan laat voel is dit goed. Dit is my opinie.

‘Shall I Compare thee to a Summer’s Day’ is een van die mooiste gedigte wat ek ooit gelees het. Dit is vol metafore en almal glo in ‘n liefde soos dit of wil dit voel. Ek is seker as die skoonlappers in jou mag waarlik kon wees (ek praat as jy verlief is), sou Shakespeare ewig in die wolke wees.

Poësie is persoonlik. Ek dink dit is hoekom ek sö baie daarvan hou. Jy moet jou gedagtes oopmaak aan lewe van alles en enige-iets.

Volgende halte: Om Afrikaanse Poësie te prober! Gits!:)

Tot ons volgende ontmoeting,
Betti Boekwurm